Oost west thuis best

Gesprekken in een warm bad

Gesprekken in het mobile buurthuis

Save haven

Draag Deventer bond

Portret van Rudi

Portret van Elke

Dees’ atelier

Fatma’s atelier

Video Transitie

Aan jezelfwerkdivan

Sleutelprojecten

‘Waar voel je je veilig/thuis?’ is een thema dat steeds terugkeert. Ik heb daar diverse mensen  in verschillende settings over geïnterviewd en er werk over gemaakt.

Oost West Thuis Best. In Deventer, waar 10% van  de bevolking Turkse roots heeft, heb ik 5 Nederlandse en 5 Turkse gezinnen geïnterviewd over ‘je thuis voelen’ en hiervan 10 korte films gemaakt. Deze waren te zien in wollen tenten in een moskee en bij de mensen thuis, waar ik met groepjes geïnteresseerden langs ging en er gesprekken ontstonden.

Gesprekken in het warme bad. Dit is een zelfgemaakt bad bekleedt met kunstbont, een soort grote hondenmand. Ik nodig mensen daarin uit om met mij, of met elkaar van gedachten te wisselen. De wereld rondom je heen valt weg en openhartig zijn wordt zo gemakkelijk. Ik heb het warme bad ingezet voor gesprekken op de campus van de UT in Enschede, in de Moskee van Raalte, in de Schouwburg van Deventer, op een energiebeurs in Den Bosch, op een verhalenfestival etc.

Gesprekken in het mobiele buurthuis. Dit is een archetypisch huisje op wielen wat ik op naar een plek kan rijden waar mensen elkaar kunnen ontmoeten. Daar kan ik het uitklappen tot een schattig jaren 50 huiskamertje waarin het fijn praten is op het groen velours bankje. Ik heb het gemaakt voor een congres van de VNG over burgerparticipatie en daarna vaak ingezet voor gesprekken ‘in de wijk.’

Save Haven (het zwarte huis). Dit dichte zwarte huis op lange poten ontwikkelde ik in eerste instantie voor Kunst van hier tot ginder. Daarna heeft het in de Bergkerk Deventer gestaan en werd het geselecteerd voor de beeldentuin van Kasteel Nijenhuis/de Fundatie. Het huis lijkt gesloten maar als je er onderstaat vang je een glimp op van de wit bonten binnenkant en klinken fragmenten uit interviews over je veilige plek.

Met mijn Brabantse Rooms Katholieke achtergrond heb ik een haat-liefde verhouding met ‘het geloof’. Dan keer ik me af, dan wend ik me weer terug tot het geloof. Vooral Maria als ‘übermoeder’ vind ik fascinerend. Ik heb dit op verschillende manieren onderzocht.

De Bidbus. Ik heb een caravan omgebouwd tot Bidbus en ben hiermee een tijdje op stap te gaan om bij te dragen aan de discussie  over en cohesie tussen de verschillende geloven.

Thuis bij Maria. Ik heb verschillende mensen geïnterviewd over het geloof in hun leven. En over de rol van Maria hierin  Hiervan het ik een installatie gemaakt van drie biechthokjes met video’s van een pastoor, een dame van 90 en een meisje van 13 over hun aanbidding van Maria.

De kruisweg in Friesland. Tijdens mijn jaarlijkse werkperiode in het kerkje van Ginnum maak ik in situ werk in reactie op de kerk en de omgeving.  Er ontstonden kruiswegstaties van keramiek in mijn  onderzoek naar mijn katholieke jeugd. Ik heb ze later bewerkt met ijzer en zuur …

Scheppingsetsen. God schiep de aarde in zeven dagen. Van iedere dag maakte ik een melkpak ets. De Deventer stadsdichter Alied vd Meer schreef er een zin bij.

Ik ben er in opgegroeid; het desolate landschap. Ver van de bewoonde wereld, uitkijkend over kale geploegde akkers. Dit landschap keert terug in mijn tekeningen, etsen, video’s en wandkleden.

De Melkmeisjes in het Noorden. De Melkmeisjes, is een samenwerkingsverband met dichter Alied vd Meer en kunstenaar Chris Visser. Op de grens van Groningen en Friesland hebben we gewerkt aan een ‘gesammt kunstwerk.’ Een serie desolate landschap monoprints en keramiek waar we verder op doorwerkten waardoor gelaagde beelden van het landschap en de (cultuur-)historie ontstonden.

Het toegewijde landschap. Voor de organisatie IJssellandschap onderzocht ik de ‘toewijding’ van iedereen die bij het IJssellandschap betrokken is: boeren, pachters, onderhoudsmensen, eigenaren. Hiervan is een publicatie gemaakt.

Ik heb een sterke behoefte om een bijdrage te leveren aan een betere wereld. Ik heb (eerst) een HBO opleiding Milieukunde afgerond en in dit werkveld gewerkt. Waar ik eerst advies gaf, zet ik nu mijn kunstzinnige ‘skills’ in een beter milieu.

Draag Deventer Bont. Als tegengeluid op ‘fast fashion.’ heb ik met kunstenaar Margreet Haje, een jaarrond Deventer Bont project bedacht en uitgevoerd. Wol van de Deventer schaapskudde is (met de voeten) gevilt door ongeveer 300 betrokkenen en vervolgens verwerkt in een yurt aan de IJssel. De yurt is ontmanteld en van de wol werden kleden en kledingstukken gemaakt.
Bekijk hier de video.

Kistkalveren. Veel mensen zijn wreed waar het de dieren betreft die we opeten. En extreem gevoelig waar het onze huisdieren betreft. Ik probeer deze rare spagaat aan de orde te stellen met mijn Kistkalfjes. Van keramiek, papiermaché of andere materialen maak ik kwetsbare witte dieren. Ik presenteer ze in, te kleine, kistjes.

Ik kies vaak voor video om mijn verhaal, of juist het verhaal van de ander, te vertellen. Het verhaal, het grote geheel, blijft dan achter de horizon verborgen. Iedere seconde kan het een andere loop nemen.

De fanfare. Dit is een korte video die ik maakte bij het lied dat stadsdichter Alied vd Meer schreef over het uitstervende verschijnsel Fanfare.

Kunstenaar bij Kunstwerkt. Van zes kunstenaars  van Kunstwerkt die deelnamen aan ART Brut biënnale In Hengelo 05.22, maakte ik videoportretten.
Bekijk hier het portret van Rudi of het portret van Elke.

‘Alle menschen werden Swestern’. Dit is zijn 3 video’s over vrouwelijke kunstenaars in hun atelier. Deze waren te zien bij de groepexpositie ‘Refugium’ in de Bergkerk in Deventer.
Bekijk hier het atelier van Dees of het atelier van Fatma.

Transitie. Als deelnemer aan de deelexpositie Tekentijd tijdens De Staat van in de Bergkerk van Deventer maakte ik de getekende video ‘Transitie’ met tekst van stadsdichter Alied vd Meer.

Navelstaren en ‘Aan jezelfwerkdivan’. Ik heb diverse mensen ondervraagd over in hoeverre ze gelukkig zijn met zichzelf en wat ze eventueel zouden willen veranderen. Hiervan heb ik een video gemaakt. Soms ondervroeg ik ze op mijn ‘aan jezelfwerkdivan’. Dit is een op Freud geïnspireerde divan van 300 ‘aan jezelf werk boeken’ die ik met naald en draad aan elkaar naaide.